David & Barbara
Op 4 februari 2017 kreeg de nieuwbouwwoning van David en Barbara uitgebreid aandacht in het artikel ‘Van leem en stro’ in weekendbijlage Wonen van Het Laatste Nieuws.
We lazen: Alternatieve bouwmethodes zijn in opmars in ons land. Steeds meer kandidaat-bouwheren hebben in de plaats van een baksteen een stalen ligger, houten balk of baal stro in de maag. Ook David en Barbara kwamen al snel bij strobouw uit toen ze hun nieuwbouwwoning in Sint-Truiden wilden optrekken. “Het was een logische keuze omdat we zelf de handen uit de mouwen wilden steken maar niet konden metselen”, zegt David. “Bovendien houdt Barbara niet zo van cleane huizen met witgepleisterde muren.” Met de hulp van familie en vrienden trok het koppel een groot deel van het huis eigenhandig op. “Echt moeilijk was dat niet. De ruwbouw was te vergelijken met een meccanobouwwerk. De houten balken werden genummerd op de werf geleverd en moesten we als een puzzel in elkaar steken. Daarna vulden we de tussenruimtes op met een duizendtal geperste balen stro van 36 cm dik. Gedurende anderhalf jaar waren we elk weekend in de weer. Hoeveel geld we met al dat doe-het-zelven precies hebben bespaard, weet ik niet, maar het zal alleszins een aanzienlijk bedrag zijn. (…)
Beneden ligt er vloerverwarming en op de verdieping is er alleen wandverwarming in de zithoek. “Door het stro wordt het tijdens de zomer nooit te warm en koelt het tijdens de winter niet extreem af. Het stro houdt niet alleen de koude tegen, maar ook het geluid. Sinds we hier wonen, ben ik er nog meer van overtuigd dat we geen beter bouwmateriaal konden kiezen. En we staan niet alleen met die mening, want iedereen die hier komt, zegt dat ons huis heel aangenaam is.” (…)
Aangezien het huis wordt omgeven door groen is het uitzicht nog veel weidser en mooier vanuit de hoogte. De natuur wordt door de metershoge ramen ook naar binnen gehaald. “Achteraan zijn de ramen op het noordoosten gericht en elders zijn er dakoversteken. Als de zon tijdens de zomer hoog staat, schijnt ze niet in huis. In de winter is dat wel het geval en vormt de zon onze natuurlijke verwarming.” Een immense vide zorgt ervoor dat het contact tussen beneden en boven nooit verloren gaat. Beide verdiepingen zijn opgevat als een lift. Alleen de kamer van zoontje Bob, de bergen en de badkamer zijn afgescheiden. “Ik koos voor een open loftgevoel omdat ik het niet zinvol vond om vast te houden aan een traditionele indeling met hokjes en een leefgedeelte op de ene en slaapgedeelte op de andere verdieping. (…)
En wat met de muizen? “De kans is klein dat die er komen”, lacht David. “Het gebruikte stro bestaat uit de gedroogde stengel van het graangewas. Alle graankorrels zijn eruit gedorst, dus muizen zullen hier niets te eten vinden. Ze kunnen ook moeilijk binnen geraken, want de buitenkant is afgedicht met een kalkpleister met vulkanisch gesteente. Die afwerkingslaag is waterdicht, waardoor het stro nooit kan rotten.”
